Nema bara hvað...

Sunday, January 09, 2005

Langt síðan seinast...

Jæja mín bara ákvað að blogga og ég bara varð. Já já ég er búin að hafa það rosalega gott um hátíðarnar. Á aðfangadag var ég á Árbakka og fór mjög vel um okkur að venju. Fengum rosalega góðan mat og ég hef aldrei verið svona lengi að opna pakkanna en það var bara miklu skemtilegra, ég get svo svarið þolimæðin í henni Fríðu minni, ekki var ég svona þegar ég var lítil. En við hjónakornin fengum margt skemtilegt í jólagjöf, þar á meðal djúpsteikingarpott, og nú lofa ég hafnastrætis franskar á línuna eftir djömmin héðan af. Á jóladag var síðan jólaboð í fjölskyldunni hans Jakobs það var nú bara borðað meira, ég spái 5 kg auka eftir þessi jól, en það var nú gaman þar og alveg eins og jólaboð eiga vera, rætt um heimsmálin svolítið um skólann og allt þess háttar. En eftir allt þetta át fór slappleikinn að gera vart við sig, og ég gleymdi greinilega að gera sjö níu þrettán þegar ég sagði ég hef tíma til að vera veik um jólin og ég var bara veik um jólin og var ekki sátt, missti meira segja röddina, þetta var mjög furðulegt því þetta er aðeins í þriðja skiptið sem ég missi röddina. En svo brunuðum við vestur og vorum soldið lengi á leiðinni sökum hálku en Hanna Rósa átti þó vinninginn í að vera lengst á leiðinni og vann hún sér inn hálfan inniskó (stolið frá gærkveldinu frá kokkteilsósunni). Hahahahah við erum svo fyndnar, ég segi við því ég tek alltaf smá kredit af fyndnum fimmaurabröndurum, því ég hlýt að eiga þátt í því með nærveru minni:) Áramótin voru æði. Mamma eldaði hrygg, læri og hamborgarahrygg og bragðaðist allt þetta mjög vel. Svo var svo lélegt skyggni að enginn sá flugeldanna í næsta húsi þannig að það leit út að enginn hafi styrkt gott málefni í ár, en allir gerðu það víst það sá enginn bara flugeldanna, ekki einu sinni kertin í fjöllunum. Þetta er alveg furðulegur andskoti. Svo skunduðu stelpurnar heim til mín eins og dent tid og þar var drukkið hlegið og sleikt á sér olnbogann, myndir frá þessu kvöldi er hægt að sjá hjá kokkteilsósunni, og enn skemtilegra var á balli, þar sem aðalsetninginn var öruglega Valur hvalur, við ekki mjög svo góðar undirtektir hjá Val:)

Svo var djammað í gær, og hittumst við stelpurnar heim til mín til að byrja með og fórum svo til Höllu og Dodda í partý og var það geðveikt gaman og er þeim hér með þakkað fyrir það. Í þessu partý fékk ég í fyrsta skipti uppnefni sem er alvöru nafn ekki bara Lilja pilja, Valur á heiðurinn af því og er það Lilja síbylja, hahaha. Ester Fester fékk einnig svoleiðis, einn pínu sár eftir áramótin:)
En já við stelpurnar skunduðum þar næst í bæinn en skiluðum Hönnu heim fyrst henni finnst við leiðinlegar þegar við komuð svona langt inn á svæði 101. En það var rosalega gaman og var ég þannig skapi að mér fannst allir hallærislegar nema ég og eina manneskjan sem var hallærisleg þarna var ég:) Nema kannski Hulio, hann var aðeins meira hallærislegur en ég, spænsk ættaður karlmenni í hvítri skyrtu með millisítt hár, það eina sem manni dettur í hug er Hulio þegar maður sér þannig mann. En ég er sammála Hönnu það er ekki hægt að eiga svona mörg skemtileg djömm lengi við verðum að nýta þessa tíð og djamma og djamma og djamma. Og það verður gert í afmælispartýi mánuðsins og verður það líklega haldið eftir tvær vikur er að skipuleggja þetta fylgjist bara með meilinu ykkar því þið fáið boðskort bráðum, líka afmælisbullurnar:) En já ég hef tekið eftir því að ég skemmti mér alltaf best með vinkonum mínum að djamma og bara alltaf, þær eru þær einu sem skilja húmorinn minn, mér líður best með þeim alltaf. Þannig að ég get ekki beðið eftir að eiga fleiri svona djömm með ykkur þó það vanti nú alltaf eina og eina þið verðið að hætta að skrópa gemlingarnir ykkar:)
Kveðja Lilja síbylja